De deur van mijn wijnkelder: Help mijn man heeft een hobby

Naast mijn uitpuilende boekenkasten gevuld met kookboeken, mijn exorbitante verzameling kookgerei, een altijd goedgevulde wijnkelder en mijn buitenlandse (super)markt fetisj heeft mijn vrouw sinds een jaar nog een hobby te verduren: Een jaar geleden ben ik begonnen met het plakken van wijnetiketten op de deur van mijn wijnkelder.
Ik zat met Claar en Julie in Italië in de oktoberzon op een terras bij één van onze favoriete restaurants. Het was onze vijfde trouwdag en we dronken een fantastische Soave met een schitterend etiket. Om deze wijn in Nederland op te zoeken (om te kopen!) besloot ik om het etiket mee te nemen. Daarna kreeg ik de smaak te pakken en begon op grotere schaal etiketten los te weken en op de kelderdeur te plakken.

Het is niet meer zoals tot enkele jaren geleden, toen een uurtje in het water leggen genoeg was om het etiket boven te doen drijven. Het gevolg van deze methode was namelijk dat etiketten ook los kwamen te zitten in een vochtige kelder. Of erger, dat de kelder onder water kwam te staan bij zeer slecht weer en dat je niet meer wist wat nou precies wat was. Stoofperen getrokken met Chateau Pétrus zijn vast erg lekker, maar een verspilling blijft het natuurlijk wel.

Tegenwoordig zit het overgrote deel van etiketten vast met een lijm die losweekt door warmte en niet door vocht en na wat experimenten heb ik voor mezelf de perfecte methode gevonden om wijnetiketten los te maken: kokend water in de fles gieten en na een paar minuten een hoekje lospeuteren. Als het goed is trek je in één keer het gehele etiket zonder het te beschadigen van de fles af en plak je met de lijm die nog op het etiket zit deze gemakkelijk op!

Sommige (oudere) flessen moeten nog gewoon in het water en sommigen etiketten zijn van zulk dun papier (alleen toplaag) dat ze verpulveren voordat het loskomt. Hiervoor is er nog een derde methode. Tot nu toe nog niet geprobeerd; wel een keer in actie gezien in een restaurant.

Ondertussen een jaar verder en meer dan de helft van de deur is beplakt. De conclusie mag getrokken worden dat er goed doorgedronken is/ wordt. Zeker als je bedenkt dat ik van alle etiketten die ik opplak ook van de wijn gedronken moet hebben, dat niet elk etiket geschikt is om lost te weken en dat elk etiket maar één keer op de deur mag. Ik heb ze dan ook niet allemaal zelf in huis gehaald, anders is het niet te doen. Als ik ga eten of borrelen bij vrienden of uit eten ga, neem ik aan het eind van de avond de lege flessen mee! In een restaurant vijf gangen eten met een wijnarrangement levert, na wat benodigde uitleg, dus een mooie oogst op. Tot binnenkort op RTL4?