Uit eten in Toscane: Cantinetta del Nonno

Op een dag waren we op de markt in San Casciano Val di Pesa. Dit bleek een heel erg leuk dorp te zijn met veel leuke winkels en goede restaurants. De volgende dag terug gegaan om te eten bij Cantinetta del Nonno, een leuke enotheek met een mooie eetkaart en een super wijnkaart. De kaart was geheel in het Italiaans, dus het was even puzzelen. Gelukkig had ik Il Menu bij me en dan kom je een heel eind... als je de tijd krijgt. Later de kaart (kopietje van handgeschreven menu) mee gesnaaid en thuis gezien dat het nog lekkerder had gekund!
Deze was niet helemaal lekker uit de vertaling gekomen bij mij. De puree van tuinbonen was een soort erwtensoep met truffelolie en parmasan. Wel erg lekker, maar een beetje heftig op een warme dag. Wel mooie pure smaak gecreëerd met zo weinig ingrediënten.





Claar had een bruscetta met verse tomaat als voorgerecht: een typisch Toscaanse evergreen en werkelijk op ALLE kaarten terug te vinden. Kost natuurlijk ook helemaal geen tijd, moeite en geld om dit te maken. Oud brood, tomaat, knoflook en olijfolie! Variant hierop (ook op alle kaarten) de kippenleverpaté! We kwamen ook wel wat orinelere bruscetta's tegen: erwtenpuree met mozzerella en ricotta met gegrilde pancetta, om er twee te noemen.






Grappig dat bij de meeste restaurants je echt alleen het vlees (of vis) krijgt dat je hebt besteld, zonder garnituur. Wist ik niet. Mooi hoe simpel het kan zijn. Dit waren twee ongelofelijk lekkere (hoog op smaak met veel knoflook) worstjes van de grill.







Als bijgerechten hadden we aardappels uit de oven, een bonensalade en een groene salade. Als nagerecht had Claar de lekkerste tiramisu ooit (dat zegt ze wel vaker...) en ik een caramelpudding met peer. Leuke tent... als je ooit in de buurt bent zeker het omrijden waard.

(zelf) Koken in Toscane (deel 2)

Orechiette met notensaus (sugo alle noci) en pancetta.
De pasta heb ik in een pastawinkeltje gekocht in San Casciano Val di Pesa. De saus heb ik gemaakt van parmasan, pastaroom en walnoten.





Een variatie op het thema van een eerder gemaakt gerecht. Dit keer met verse inktvispasta, platte peterselie en drie keer zo veel knoflook. Recept is van Nigella.






Ok, Ok... niet zelf gemaakt, maar erg lekker en een mooie foto!
Dolci van een bakker in Barberino Val d'Elsa. De twee vooraan (bladerdeeg met een soort banketbakkersroom) hebben een Toscaanse oorsprong, de achterste (krokant koekje met een romige notenvulling) uit Sicilië.






Helaas een niet geheel scherpe foto. Ook niet kunnen fixen met allerhande tooltjes. Zelfgemaakte ravioli, gevuld met riccota en spinazie met een saus van verse porcini. De porcini kockt ik bij een kraampje langs de kant van de weg. De pasta ook nog gekookt in bouillon van porcini voor wat extra smaak.

(zelf) Koken in Toscane (deel 1)

Bijna elke dag heb ik wel zelf gekookt voor Claar en mijzelf. Of met de lunch of avondeten. Voor Julie kookte ik apart, meestal pasta met een vleesje. Hieronder enkele voorbeelden van wat ik heb gemaakt.

Spinazie gnocci met pancetta en salie







Entrecote van het houtvuur met gevulde courgette. Het vlees is gemarineerd in olijfolie met knoflook, salie en rozemarijn.







Julie was de eerste dagen erg vroeg op, met als gevolg dat ik de tweede dag in het appartement om 6 uur in de ochtend al Borlottibonen aan het doppen was. Gelukkig had ik hulp. Ik heb de bonen heel langzaam gegaard in bouillon met boter en uiteindelijk in een pasta verwerkt. Pasta Pici (een specialiteit uit Siena, een soort hele dikke spaghetti) met knoflook, lardo suino cinto toscano (ook weer een Toscaanse specialiteit: een soort spek, maar met veel meer smaak. Bijna salami-achtig) en de bonen.

Claxa:la frigobottiglia, prosecco met eigen koeler!

Deze fles kwam ik tegen bij een mooie foodcourt in Siena, een prosecco DOC van La Gioiosa. Wat een gave uitvinding: Claxa, la frigobottiglia! Dit is eigenlijk een fles in een fles, waardoor je geen koeler meer nodig hebt. Zeer geschikt voor warm weer en/ of picknicks!
De inhoud was ook nog eens erg goed. Sublieme prosecco, die ik daarna nog een paar keer heb gekocht.

Vakantie in Toscane

We vlogen op Pisa, waar de huurauto klaar stond. Voor de eerste nacht had ik een agriturismo uitgezocht in het rode boekje van Slow Food. Was een uurtje rijden van het vliegveld en campingbed was aanwezig, dus prima. De geitenboerderij bevond zich in een soort maanlandschap: de oogst was al een tijdje binnen en de heuvels waren droog met grote kleibrokken. De locatie was goed verzorgd. Weliswaar niet heel luxe en nieuw aangekleed, maar wel schoon. Na een borrel in de tuin met huisgemaakte kazen, zijn we aangeschoven voor het eten aan een lange tafel met de andere gasten. Doordat het nogal een bont tableau aan nationaliteiten was (gelukkig geen NL.. je bent wel op vakantie tenslotte), werd er niet echt gepraat met elkaar. Nog een poging gewaagd om met de Franse buren te praten, maar dat was niet heel spannend. Het eten was prima en werd geserveerd op grote schalen. Allemaal zelf verbouwd en in de Slow Food-traditie.

De volgende dag vertrokken we naar ons huisje. Omdat we nog wat tijd te doden hadden (konden pas na 13.00 uur in het huis) zijn we eerst naar San Gimignano geweest, wat op de route lag. Erg toeristisch maar leuk om even gezien te hebben.

De natuur in de Elsa vallei was van een hele andere aard dan wat we de eerste dag gezien hadden. Heel erg groen en overal wijngaarden met dikke trossen druiven, die op knappen stonden.
Ons appartement lag op een heuvel en was omringd door olijfgaarden en wijngaarden. Tenuta La Cipresseta is een echte aanrader. Weliswaar niet goedkoop, maar wel goed verzorgd en extreem schoon. Gelukkig was hier voor ons een campingbedje en een eetstoel aanwezig, zodat we daar in ieder geval niet mee hoefden te sjouwen.
De eigenaresse, Rosita, was een lieve en gastvrije mevrouw die nergens moeilijk over deed. Ook niet toen onze onderburen (Walen) klaagden over de overlast die Julie kennelijk veroorzaakte. Na een paar dagen waren deze mensen gelukkig weg en kwamen er mensen met kleine kinderen voor in de plaats.
Op het terrein was ook een zwembad aanwezig en een grote vaste barbecue en een schuur vol brandhout. Meerdere avonden heb ik het hoofdgerecht klaar gemaakt op eigen vuur en dat is natuurlijk heerlijk.
Een aandachtspunt voor dit soort huisjes blijft voor mij altijd de keuken. Slechte tefal-pannen vol krassen, etc. Voor de zekerheid al een eigen koksmes en officemes meegenomen, omdat je ook op vakantie natuurlijk met goede messen wilt werken! Lijkt me een gat in de markt om huisjes te gaan verhuren gericht om mensen die graag koken: goed fornuis, goede pannen, goede messen en snijplanken. Lijkt me heerlijk!

Barberino Val d'Elsa is een stadje met zo'n 3500 inwoners, verspreid over een paar heuvels. Het ligt midden in een natuurgebied, maar toch enkele minuten van de snelweg van Siena (30 km) naar Firenze (35 km), waardoor het goed te doen is om hier tochtjes naar te maken. Ook veel leuke dorpjes in de buurt om naar toe te gaan. Meestal gingen we tussen de middag ergens lunchen en aten we 's avonds thuis. Julie kon dan in haar eigen bedje slapen en wij konden allebei drinken! Er zijn goede restaurants in de buurt en twee grote supermarkten om zo'n 10 minuten afstand. Wij zaten ongeveer een kwartier rijden van het dorp zelf.
Na twee weken hebben we nog één dag in Pisa overnacht om vervolgens weer terug naar huis te vliegen.

Terug van vakantie en aan de slag!

Nou, de drie weken zijn wat opgerekt, zoals jullie hebben gemerkt.

Tijdens de vakantie in Toscane zoveel nieuwe ideeen opgedaan, dat ik niet helemaal wist waar te beginnen! Daarnaast meteen druk op het werk bij terugkomst en zo ben je nog drie weken verder.

Gevolg is dat ik een hele lijst heb van verhalen die ik nog wil posten. Daarnaast zijn er ook enkele goede nieuwe cd's uit (bv Stacey Kent en Dean Martin), heb ik kaartjes voor Harry Connick Jr (die eindelijk in NL is) en heb ik natuurlijk nieuwe kookboeken (Family Food van Heston Blumenthal en The Nigella Express... van Nigella!)

In de tussentijd is het bezoek aan mijn pagina niet afgenomen. In mijn logs kan ik zien hoe mensen er terecht komen en hieruit blijkt dat ik alleen al op Google-zoekopdracht 'foire des vins' dertig tot veertig bezoekers per dag kreeg op zoek naar de data! Erg Leuk!

Maar goed... alea iacta est. Ik ga maar gewoon beginnen en we zien wel waar het naar toe gaat...