maandag 7 december 2009

De deur van mijn wijnkelder: Help mijn man heeft een hobby


Naast mijn uitpuilende boekenkasten gevuld met kookboeken, mijn exorbitante verzameling kookgerei, een altijd goedgevulde wijnkelder en mijn buitenlandse (super)markt fetisj heeft mijn vrouw sinds een jaar nog een hobby te verduren: Een jaar geleden ben ik begonnen met het plakken van wijnetiketten op de deur van mijn wijnkelder.
Ik zat met Claar en Julie in Italië in de oktoberzon op een terras bij één van onze favoriete restaurants. Het was onze vijfde trouwdag en we dronken een fantastische Soave met een schitterend etiket. Om deze wijn in Nederland op te zoeken (om te kopen!) besloot ik om het etiket mee te nemen. Daarna kreeg ik de smaak te pakken en begon op grotere schaal etiketten los te weken en op de kelderdeur te plakken.

Het is niet meer zoals tot enkele jaren geleden, toen een uurtje in het water leggen genoeg was om het etiket boven te doen drijven. Het gevolg van deze methode was namelijk dat etiketten ook los kwamen te zitten in een vochtige kelder. Of erger, dat de kelder onder water kwam te staan bij zeer slecht weer en dat je niet meer wist wat nou precies wat was. Stoofperen getrokken met Chateau Pétrus zijn vast erg lekker, maar een verspilling blijft het natuurlijk wel.

Tegenwoordig zit het overgrote deel van etiketten vast met een lijm die losweekt door warmte en niet door vocht en na wat experimenten heb ik voor mezelf de perfecte methode gevonden om wijnetiketten los te maken: kokend water in de fles gieten en na een paar minuten een hoekje lospeuteren. Als het goed is trek je in één keer het gehele etiket zonder het te beschadigen van de fles af en plak je met de lijm die nog op het etiket zit deze gemakkelijk op!

Sommige (oudere) flessen moeten nog gewoon in het water en sommigen etiketten zijn van zulk dun papier (alleen toplaag) dat ze verpulveren voordat het loskomt. Hiervoor is er nog een derde methode. Tot nu toe nog niet geprobeerd; wel een keer in actie gezien in een restaurant.

Ondertussen een jaar verder en meer dan de helft van de deur is beplakt. De conclusie mag getrokken worden dat er goed doorgedronken is/ wordt. Zeker als je bedenkt dat ik van alle etiketten die ik opplak ook van de wijn gedronken moet hebben, dat niet elk etiket geschikt is om lost te weken en dat elk etiket maar één keer op de deur mag. Ik heb ze dan ook niet allemaal zelf in huis gehaald, anders is het niet te doen. Als ik ga eten of borrelen bij vrienden of uit eten ga, neem ik aan het eind van de avond de lege flessen mee! In een restaurant vijf gangen eten met een wijnarrangement levert, na wat benodigde uitleg, dus een mooie oogst op. Tot binnenkort op RTL4?

dinsdag 1 december 2009

Ramses Shaffy overleden 29/8/1933 - 01-12-2009

Ik hoorde net dat één van mijn helden is overleden: Ramses Shaffy! Wat een droevig nieuws zo op de dag voor mijn verjaardag. Ik zag hem laatst nog op tv. Hij was weer het verzorgingstehuis uitgereden en moest komen opdraven voor een keur van B-artiesten. Triest was dat! Liesbeth List ontroerde mij daar wel erg. Was ook mooi en lief om te zien hoe zij hem begeleidde tijdens de opnames met Alderliefste een paar jaar geleden. Einde van een tijdperk.


Shaffy werd geboren in de Parijse voorstad Neuilly-sur-Seine, als zoon van een Egyptische diplomaat en een Poolse gravin van Russische afkomst. Hij groeide op in Cannes bij zijn moeder. Toen deze tuberculose kreeg, kwam Shaffy via een tante in Utrecht en een kindertehuis, in een Leids pleeggezin terecht. Het afscheid van zijn moeder is een ingrijpend moment in zijn leven geweest, getuige zijn liedje De trein naar het noorden.
Hij maakte de middelbare school niet af en werd in 1952 aangenomen op de Amsterdamse toneelschool. Vervolgens debuteerde hij in 1955 bij de Nederlandse Comedie. In 1960 reisde hij met zijn partner Joop Admiraal naar Rome in de hoop daar werk te vinden als filmacteur maar onverrichter zaken keerden ze weer terug. Er is hier ook een boek over verschenen: "Brieven uit Rome". In 1964 richtte Shaffy de theatergroep Shaffy Chantant op. Hij werkte langdurig samen met zangeres Liesbeth List en pianist Louis van Dijk. Bekendste song van de groep werd de Shaffy Cantate. Anderen - onder wie Thijs van Leer, op wie hij verliefd zou worden (aan hem is het lied "Jij bent nu daarbinnen" gewijd) - maakten korte tijd deel uit van zijn ensemble. Met Liesbeth List zette hij in 1968 onder andere het lied Pastorale op de plaat, een lied dat grote bekendheid zou verwerven.
Shaffy trad vanaf begin jaren tachtig ook weer op als acteur, zowel in films als op de planken (Toneelgroep Amsterdam). Hij oogstte in 1993 succes met zijn vertolking van Don Quichotte in de musical De Man Van La Mancha van het Koninklijk Ballet van Vlaanderen.
In 2002 maakte Pieter Fleury een documentaire over hem: ('Ramses: Où est mon prince'), die op het Nederlands Filmfestival in Utrecht een Gouden kalf won. In 2003 schreef Bas Steman een belevingsbiografie over Shaffy, getiteld 'Naakt in de orkaan'.
Na enkele keren 's nachts op straat door criminelen te zijn gemolesteerd, belandde Shaffy in een Amsterdams verpleegtehuis. Dit had ook te maken met langdurig overmatig alcoholgebruik waardoor hij verschijnselen vertoonde van het syndroom van Korsakov.
In het najaar van 2005 stond hij voor het eerst sinds jaren weer in de hitparades, met een nieuwe versie van zijn hit 'Laat me' (uit 1978), dit keer samen gezongen met de band Alderliefste en Liesbeth List.
Shaffy ontving op 31 mei 2006 de eerste Edison Oeuvre Prijs voor Kleinkunst. Edison-directeur Kees van Weijnen reikte het bronzen beeldje uit tijdens de presentatie van een CD-box met het gehele solo-oeuvre van de zanger Laat mijn liedjes nu maar zwerven. Shaffy kreeg de prijs voor zijn buitengewone verdiensten voor de Nederlandstalige muziek.
Op dinsdag 6 november 2007 werd in de Amsterdamse Schouwburg een door de Leidse beeldhouwer Jeroen Spijker vervaardigd borstbeeld van Shaffy onthuld door Liesbeth List. Bij deze gelegenheid werd Shaffy toegezongen en toegedicht door een keur aan volgelingen, waaronder Thijs van Leer, Gerard Alderliefste, de Leidse dichter Jaap Montagne en zanger-liedschrijver Xavier Baudet.
Op vrijdag 11 juli 2008 trad hij live op tijdens een openluchtconcert in het Belgische St. Niklaas, ter gelegenheid van de 11 juli-feesten. Hij zong daar Laat me, samen met Alderliefste. Na afloop kreeg hij bloemen aangeboden door de Vlaamse vedetten Nicole & Hugo. Zij namen eerder in 2008 Pastorale op en belandden ermee in de Vlaamse hitparade.
Op 5 mei 2009 werd bekend dat Shaffy aan slokdarmkanker leed. Op 1 december 2009 is hij hieraan overleden.


bron: Wikipedia
Ik ben benieuwd wat je vindt van mijn site. Laat gerust een bericht achter!