Zelf Limoncello maken

Vandaag heb ik de limoncello, waar ik twee weken geleden aan begonnen ben, afgemaakt.
Na zoveel tijd in de alcohol te hebben gelegen hebben de schillen het meeste van hun kleur en geur afgegeven aan het vocht. Wat rest zijn fletse karton-achtige strookjes. Het lijkt of de foto van de schillen niet goed genomen is, maar dat is dus niet zo!
Zoals ik al zei in mijn vorige post, gebruik ik biologische citroenen, omdat hier niet een waslaag om heen zit. Hierdoor krijg je na een tijdje namelijk een laagje oranje drap op je Limoncello.
Verder gebruik ik nu ik niet meer in Utrecht woon en mijn kraanwater dus niet meer komt van de Utrechtse Heuvelrug (zeer zuiver water), maar uit de kalkrijke Haagse duinen, mineraal water om de Limoncello te maken. Anders krijg je kalkaanslag in je flessen! Als je het doet moet je het goed doen, toch?

Nodig voor 2 liter Limoncello:

- 1 liter pure alcohol (93% á 96%)
- 10 biologische citroenen
- 1,3 liter (mineraal) water
- 800 gram suiker

- Afsluitbare pot van een liter+
- Fles(sen) met totale opslagcapaciteit van twee liter



Eerst de citroenen goed wassen in lauw water. Daarna met een dunschiller of mes de schil van de citroenen halen. Probeer zo min mogelijk wit aan de schil over te houden, dit maakt de Limoncello (te) bitter. Ik 'fileer' altijd de schillen nog een keer om het laatste wit er af te halen.
Doe de schillen in een goed afsluitbare pot en overgiet met de alcohol. Vervolgens laat je het -afgesloten en wel- twee á drie weken staan op een koele en donkere plek. Probeer de pot om de dag om te schudden om het goed te laten mengen.
Na de twee weken het mengsel zeven. Als het niet kraakhelder is, filter ik de vloeistof vaak ook nog door een koffiefilter. Hierna terug in de pot en weer afsluiten.
Doe water en suiker vervolgens in een pan en laat dit inkoken tot er nog ongeveer (mag iets meer) een liter over is. Als dit afgekoeld is kan je dit suikerwater mengen met de alcohol. Nu kan je de flessen vullen en is de Limoncello klaar!
Ik laat de flessen meestal eerst nog een week of twee staan, zodat het goed kan mengen. Af en toe schudden.

Serveren uit de vriezer. Hoe kouder hoe beter. Ik heb altijd een fles Limoncello in de vriezer liggen... je weet nooit wanneer je bezoek krijgt! Met de 4 1/2 liter die ik net gemaakt heb kan ik wel weer een tijd vooruit in ieder geval.

NB: je zou ook minder citroenen kunnen gebruiken, bv vier of vijf. Ik houd zelf van een stevig geconcentreerde citroensmaak, dus zet het dik aan.

Zelf worst maken

Er zijn van die dingen die je wel eens gedaan moet hebben... worst maken is daar één van.
Tuurlijk, vroeger tijdens mijn koksopleiding hele dagen op de slagervakschool doorgebracht, en daar weleens worst gemaakt. Maar dat is wel een hele tijd geleden. Evenals mijn tijd in de professionele keuken. Een paar jaar geleden nog wel via SlowFood Nederland een cursus worst maken van Paul van Trigt gevolgd en dat was zeker voor herhaling vatbaar.
Toen mijn zwager Eldert vertelde dat hij net van zijn schoonvader in Frankrijk een gehaktmolen en worstvul add-on had gekregen lag er een handschoen om opgepakt te worden. Nou had ik dit setje al jaren voor mijn Kitchenaid, maar nooit worst gemaakt. Wel heel veel Steak Tartare gemaakt en te lui geweest om met de hand te hakken. Ook veel Steak Tartare van Tonijn gemaakt, een eigen recept.
Echte mannen maken worst!

Eerst bij Sligro Forepark langs voor de ingrediënten en daarna naar het oude centrum van Leiden om in Eldert's mooie keuken aan de slag te gaan.
Onderweg naar Leiden nog een stopover gemaakt bij een -zeer onsympathieke- keurslager voor varkensdarm en toen hadden we alles in huis.
Uit Worst Paté van Jane Grigson had ik een 'mooi' basisrecept gevonden voor Boudins Blancs. Dit eenvoudige recept aangezien we natuurlijk meteen resultaat moesten hebben... geen worst die je eerst weken moest laten drogen. Hij moest die avond al in de pan, of beter nog, op de barbecue liggen.

Boudins Blancs de Paris
250 gr geroosterde of rauwe kip
250 gr blanke varkenslende
675 gr buikvet en spekvet van varken
375 gr gehakte ui
60 gr broodkruim geweekt in 60 a 90 gram hete melk of room
3 eieren
1 eetlepel zout
1 theelepel fijngemalen witte peper
1 theelepel quatre-épices

Zeer (over)moedig begonnen we aan onze taak. Het ging ons niet alleen lukken om mooie worst te maken, we gingen ook hele lekkere worst maken. Er zou bij de barbecue een 'ooohhh-moment' komen, zoveel was duidelijk. Vaderdag zou vroeg vallen dit jaar. Onze kinderen zouden maandag op school en crèche heel wat te vertellen hebben. Mijn zwager was zo enthousiast dat hij me zelfs overhaalde om meteen al een dubbel recept te maken, anders hadden we zo weinig. Helaas kwam dat moment er niet. Ik zal u worst-case scenariograppen besparen.
Het worst maken zelf was naast leuk en spannend eigenlijk niet zo heel moeilijk. Malen, malen, malen en alles bij elkaar stoppen. Darm over het tuutje en vullen maar. Zeker met zijn tweeën -denk aan zelf pasta rollen- goed te doen. Eén of twee worsten zijn er geknapt tijdens het vullen en de rest ging helemaal prima. Aan het eind moesten de worsten gekookt worden in een mengsel van water en melk en ook hier geen last van springende of knappende vellen.
Het resultaat, eenmaal van de barbecue af, viel alleen ontzettend tegen. Welke gek heeft dit recept bedacht? 375 gram rauwe ui op een dikke kilo vlees! Het leek wel uienworst; het was echt niet te eten en ik ben heel ruimdenkend als het op eten aankomt. Nou heb ik jaren lang recepten getest van kookboeken die nog uit moesten komen via Leite's Culinaria, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt. Klopt het recept wel? Eten Fransen als we er niet bij zijn opeens hele vieze dingen? Wie zal het zeggen?

Lessons learned:

1. Worst maken is leuk; ik ga het vaker doen
2. Een goed recept is erg belangrijk
3. De Sligro is geen Ven meer, want verkoopt geen varkensdarm
4. Maak nooit een dubbel recept van een recept dat je niet kent

Gelukkig hebben we die dag ook nog lekkere dingen gemaakt! Ik had bij de Sligro biologische citroenen besteld. Deze hebben niet een laag geel kaarsvet en zijn zeer geschikt om te gebruiken bij het maken van Limoncello. Eerder schreef ik al hoe ik aan mijn pure alcohol kom.
Zaterdag had ik twintig citroenen en twee liter 'pure' alcohol van 94 procent bij me.
Je kan de schillen verwijderen met een zesteur, maar dat vind ik altijd een ontzettende rotklus. Ik haal altijd de hele schil van de citroen in plakken en 'fileer' ze zodat zo weinig mogelijk wit aan de schil vast blijft zitten. Dit wit maakt de limoncello namelijk te bitter.
Dit mengsel laat ik in een afsluitbare fles een week of twee/ drie staan en daarna meng ik het met zelf gemaakte suikerstroop.