dinsdag 31 juli 2007

Nieuw in mijn voorraadkast: Mushroom Ketchup!

Ik ben altijd erg van de nieuwe producten: wat nieuw in de winkel ligt of wat ik tegen kom en niet ken, wil ik hebben. Ik ben erg nieuwsgierig!
Zodoende zijn mijn voorraadkast, ijskast en vriezer redelijk vol met allerlei artikelen waar ik 'ooit nog iets mee moet gaan doen!'
Eens in de zoveel tijd een grote schoonmaak ivm einddata en er is weer wat ruimte.
Laatst weer eens wat op de kop getikt. Ik lees elke maand Waitrose Magazine, die keurig door een vriend van mijn oma in Engeland voor me wordt bewaard. Waitrose Magazine is het huisblad van de gelijknamige supermarktketen uit GB. In alle opzichten kan onze super super AH hier nog een aantal puntjes aan zuigen: omvang/ diversiteit assortiment, kwaliteit en het huisblad. Maar goed, hierin zag ik laatst een artikel over halve potjes (ansjovis, kappertjes) in je ijskast en wat je er mee kan doen om ze op te maken... zonder het weg te gooien.
Zo ook Mushroom ketchup! Nooit van gehoord, dus moest ik hebben! Gelukkig gingen mijn ouders een paar weken later voor een lang weekend naar Surrey op bezoek bij vrienden, dus heb ik ze gevraagd om een fles mee te nemen.
Wie er van uit gaat dat ketchup een Amerikaanse uitvinding is die stroperig is, rood is en van tomaten is gemaakt komt bij dit product bedrogen uit. Qua uiterlijk is het een beetje soya-achtig en qua geur is het eerste wat me opviel een sterke kruidnagelgeur. Overigens komt de term ketchup van het Chinese kê-tsiap (ketjap), wat vis gepekeld in zoutoplossing betekent. Zo zie je dat het lezen van mijn blog ook nog goed is voor je algemene ontwikkeling.
Wat kan je er mee? Mushroom Ketchup is wat de Britten een condiment noemen, een smaakmaker. Het wordt gemaakt van o.a. paddestoelen, azijn, diverse kruiden en mout.
Sinds ongeveer 1800 wordt het gebruikt om soepen en sauzen mee op smaak te brengen, maar ook steak and kidney pie.
Waitrose magazine adviseerde om het ook eens te proberen in Oosterse marinades of dips. Uiteraard zal ik verslag uitbrengen als ik het ook daadwerkelijk gebruikt heb!

maandag 23 juli 2007

Eten: Zondag 22 Juli 2007

Een mooie hele zwartpootkip met kop, poten en ingewanden.
Nadat ik hem heb schoongemaakt, heb ik hem in stukken gehakt. Ik had hem natuurlijk ook aan het spit kunnen hangen, maar ik had een mooi recept waarbij de kip gebraden moest worden in stukken.





Mosterdsla met verse peer, venkel en notendressing. De peer heb ik in stukken gesneden en de venkel op de madolin gesneden. Voor de dressing heb ik notenazijn en walnootolie gebruikt.






Eerst halve bol knoflook en bosje citroentijm aangezet in de pan, hierna de stukken kip aangebraden. Hierna afgeblust met marsala en met de deksel op de pan laten stoven voor een minuut of 12.






Heerlijk langzaam gebakken nieuwe aardappels op de coupe de feu.

zondag 22 juli 2007

Eten: zaterdag 21 Juli 2007

Zaterdag naar de ISPC geweest. Ik had ontzettende zin om te koken en om foto's te maken. Alle foto's van afgelopen en vorig weeken zelf gemaakt.

Schitterende tonijnfilet van de ISPC, nog ingepakt in linnen, klaar om gesneden te worden.







Verse zalm







Sashimi van tonijn en zalm...













Marennes #3 uit Oleron

Hierbij dronken we een heerlijke Chardonnay Pinot Noir van Boschendal uit Zuid-Afrika. We zijn hier geweest tijdens onze huwelijksreis. Toen ik zag dat Boschendal Haute Cabriere was achterna gegaan met de blend chardonnay- pinot noir kon ik hem niet laten liggen. Mooie smaken! De pinot noir zorgt voor rood fruit accenten in de chardonnay. Het is de vintage van 2007, dus die moet echt net in NL zijn aangekomen. Sterker nog... hij staat nog niet eens op de site van Boschendal.

Verse erwten, door Claartje gedopt!








Gebakken zeebaars, ingestoken met citroentijm. Hierbij verse pasta, pancetta, room en verse erwten. Klein beetje extra virgine olijfolie er bij.

vrijdag 20 juli 2007

Nu in de cd speler: Jane Moneheit - Surrender

Laat ik meteen maar toegeven dat ik enigszins bevooroordeeld ben: ik ben gek op Jane Monheit! Ik heb al haar cd's en ben het afgelopen jaar al in oktober begonnen met het draaien van haar kerst cd van een jaar eerder en dat was alleen omdat ik het te somber vond om hem in de zomer al te draaien!
Voor mij staat ze gelijk aan Stacey Kent, iets daar onder komt Diana Krall: allemaal fantastische Jazz zangeressen. Ook allemaal met een muzikant getrouwd, waarvan Monheit en Kent met een bandgenoot, maar dat is een ander verhaal.

Op haar nieuwste cd gaat Monheit, net als Frank Sinatra veertig jaar geleden met Antonio Carlos Jobim, op de Braziliaanse toer. Van Jobim covert ze twee nummers op deze cd, namelijk So Tinha De Ser Come Voce" en "Caminhos Cruzados". Toots Tielemans doet ook een nummer mee op deze cd en is te horen op "Caminhos Cruzados". Het resultaat is een easy listening-achtige cd met veel bossanova-ritmes.

Helaas is dit haar zwakste album tot nu toe.
Het liefst hoor ik haar in swing en dat gebeurt niet op dit album. Dit is wel echt soft en komt ongeinspireerd over. De arrangementen zijn niet vernieuwend en dat is wel eens anders geweest bij de band van Monheit. Hopelijk even een tussendoor cd die hoort bij een switch van platenlabel: Monheit ging van Sony naar Jazzlabel Concord.
Jammer, want ze kan zoveel meer.

Voor de mensen die haar niet kennen... begin met het kopen van haar eerdere cd's: begin met Never Never Land, koop The Season voor kerst (en zet 'm op in november), koop daarna Taking a chance on love, gevolgt door Live at The Rainbow Room en daarna Come Dream with me. Tegen die tijd heeft ze zoveel krediet bij je, dat je ook Surrender kan kopen!

Hieronder wat beelden van Jane Monheit in actie!

Taking a chance on love


Please be kind


Cheek to Cheek

Spelen met mijn camera... lavendel in de tuin

Ik heb mijn Canon Eos400 alweer een dikke maand, maar ben nog steeds veel aan het vogelen. Laatst met de lavendel in de tuin gespeeld...













maandag 16 juli 2007

Boek: Osterie & Locanda d'Italia



Titel: Osterie & Locanda d'Italia
Ondertitel: A guide to traditional places to eat and stay in Italy
Auteur-(s): Diversen
Uitgeverij: Slow Food Editore
ISBN: 88-8499-114-5
Taal: Eng
Gekocht bij: Steven Sterk, Utrecht



Ik zag dit boek liggen en heb het, mede met oog op mijn vakantie naar Toscane in september, meteen gekocht. Eén of twee pagina's bekeken en ik was er uit. Soms heb je dat. Nou spaar ik kook- en culinair gerichte boeken, maar ik ben toch nog kieskeurig: ik doe maar weinig miskopen. Wel heb ik veel boeken die in de kast belanden om vervolgens jaren niet meer aangeraakt te worden... tot ik ze herontdek.
Het boek Osterie & Locanda d'Italia gaat zeker geen kans krijgen om stof te verzamelen. Ik ben nu al onderzoek aan het doen voor de vakantie.

In het boek worden, volgens de redactie, de beste eet- en slaapgelegenheden van Italie besproken in 1150 pagina's. Eigenlijk een alternatieve Michelingids, met slapen erbij en de filosofie van Slow Food, die het opneemt tegen standaardisatie en voor o.a. traditionele (streek) producten en het cultureel- en agrarisch erfgoed.
De indeling is simpel: het boek is opgebouwd in hoofdstukken per provincie. De diverse steden en dorpen in deze provincies staan op alfabetische volgorde.
Per stad/ dorp worden er slaap- en eetgelegenheden beschreven. Ik gebruik bewust niet de woorden 'hotel' en 'restaurant' want er zijn meer varianten: naast hotels heb je ook bed & breakfasts en vakantieboerderijen en naast restaurants ook traiteurs en wijnwinkels (enotheken).
Per adres kan er aangegeven zijn of de locatie het slow food-stempel draagt, of bekend staat om zijn goede wijn of kazen.

Het resultaat is fantastisch: wat een topboek! Bij de slaapgelegenheden staat er, naast naw-gegevens, faciliteiten en kosten, een beschrijving van de omgeving, het pand en evt de keuken. Bij de eetgelegenheden worden menu's en eetervaringen besproken en soms wordt de specialiteit van een locatie besproken.
De redactie heeft zijn best gedaan om keuzes te maken. In een wereldstad als Florence staan er maar een handvol restaurants en nog minder hotels in. Dat zegt iets over hoe kieskeurig men te werk is gegaan.

Ik heb heel veel zin om dit boek te gaan gebruiken. Ik hoop dat het mijn verwachtingen waar maakt. Afgelopen week heb ik dit boek ook besteld (bij Amazon in Frankrijk) voor mijn schoonouders, die daar een huis hebben tussen Nice en Monaco en vaak de vlakbij gelegen grens met Italie oversteken. Ze zijn er nu en de volgende dag (14 uur na bestellen) hadden ze het al in huis. Ik ben benieuwd naar hun ervaringen!

Het is overigens interessant om meer te lezen over de Slow Food beweging en wat de achtergronden zijn. Hier een link naar de Internationale site; de Nederlandse site vind je Hier

Eten: zondag 15 juli 2007


Julie heeft zondag voor het eerst echt met ons mee gegeten. Normaal maakten we altijd wat anders voor haar, maar vandaag voor het eerst niet. Eerlijkheid gebied te zeggen dat we Julie's eten wel een tikje in de magimix hebben gegeven om het iets fijner te malen.
Wat aten we op deze bijzondere avond? Gebakken zeewolf met gebakken groene asperges, courgette en lamsoren met gekookte roseval aardappels.

Eten: zaterdag 14 juli 2007

Een heerlijke zaterdag! Voor het eerst in weken geen plannen. Boodschappen gedaan en met mijn camera gespeeld. Het resultaat van beide zie je in de foto's.

Gegrilde Groenten Antipasta.
Met de Japanse mandolin dunne plakken wortel, courgette en aubergine gesneden. Deze vervolgens in een superhete grillpan gegrild en vervolgens ingesmeerd met een mooie extra virgine olijfolie en knoflook, peper en zout. Heel simpel, maar erg mooi van smaak.




Verse spaghetti met vongole, witte wijn, knoflook en peterselie









Verse Vongole! Nu al zin in onze reis naar Italie in september.







Recept gestolen van Nigella...In een hoge pan met deksel knoflook fruiten in olijfolie (niet verbranden!). Hierover drie gedroogde pepers verkruimelen. Vongole er bij. Let op: alleen de dichte en niet beschadigde schelpen. Afblussen met een goede scheut witte wijn en deksel er op. Na ongeveer twee minuten net afgegoten pasta er bij en een paar keer doorschudden.




Het eindproduct. Hierbij dronken we Haute Cabriere Pinot Noir Chardonnay 2006 die hier perfect bij past. Tijdens onze huwelijksreis in Zuid Afrika was dit één van mijn favorieten. Onlangs onze vrienden Claire en Jan Bouwe dit adres gegeven voor hun trip naar Zuid Afrika. Als dank namen ze een fles hiervan mee naar de verjaardag van Julie. Zeer gewaardeerd!





Abrikoos met vanille, muscat de Beaumes de Venise en mascarpone.
Normaal met perzikken, maar kon geen goede krijgen. Water opzetten met geschraapte vanillestok en flinke scheut suiker. Vruchten blancheren en ontdoen van vel, vervolgens halveren en ontpitten. Vruchten in een schaal en overgieten met kokend suikerwater. Flinke scheut Muscat er bij en laten afkoelen in de ijskast. Serveren in een diep bord met bodem vocht. Ga uit van twee halven p.p. Mascarpone opkloppen met de keukenmachine en op beide helften een schep hiervan doen.

zaterdag 14 juli 2007

Julie 1 jaar!

Julie werd afgelopen maandag, 9 juli, 1 jaar!
Dat is natuurlijk een mijlpaal waar we echt bij stil moesten staan. We hebben het eerste jaar overleefd! Ongelofelijk dat ik alweer een jaar vader ben. De tijd is echt voorbij gevlogen. Grappig hoe je in zo'n korte tijd van iemand kan gaan houden en hoe je iemand leert kennen.
Om het huis niet stampensvol te krijgen, zodat je niet meer aan genieten toekomt, hebben we de festiviteiten verspreid over twee dagen. Op zaterdag enkele vrienden met hun kinderen en op zondag familie en enkele andere vrienden.
Het was het plan om zaterdag in het park te vieren, maar het weer was zo onvoorspelbaar dat we uiteindelijk thuis zijn gebleven. Zondag was het schitterend weer en waren we al van plan om het feestje thuis te houden. De planning was strak in orde en op donderdag waren we al naar de VEN geweest. Een maand daarvoor hadden we bij de slijter om de hoek al een Jeroboam prosecco van 3 lt besteld van het huis Astoria. Uiteindelijk deze geserveerd met frambozen in het glas en een scheut Framboise.
Het ontwerp voor de taart had ik al een tijdje in mijn hoofd. Nijntje is Julie's #1 knuffel, dus dat moest hem worden. Uiteindelijk is het eindresultaat goed overeengekomen met wat ik in mijn hoofd had.

Bij de VEN een grote vierkante vorm gekocht en een dubbele portie vanille kapsel gebakken. Omdat hij nogal groot was en zeer luchtig, durfde ik het niet aan om hem in drie lagen te snijden. Het risico van scheuren is dan te groot. Uiteindelijk dus de taart doormidden gesneden en de onderste laag ingesmeerd met jam. Hierop dekkend een laag gehalveerde verse frambozen, waar ik uiteindelijk drie doosjes voor nodig had, en daar overheen een laag vanille frosting. Na het toedekken van deze laag met de andere kwam het lastige werk: ik had een pot Betty Crocker vanille frosting aangelengd met roze kleurstof en heb de taart hiermee geplamuurd. Zaterdagavond had ik de Nijntje al gemaakt. Hiervoor heb ik een emmer marsepein gekocht en met kleurstof verschillende kleuren marsepein gemaakt. Deze vervolgens uitgerold (let op! met poedersuiker en niet met bloem!!!) en uitgesneden. Een Nijntje kleurplaar, in stukken geknipt, fungeerde als mal. Met het resultaat was ik erg tevreden. Echt een meisjestaart.
Maandag is Claar gaan werken en had ik een vrije dag genomen. De hele dag alleen met Julie en we hebben het heerlijk gehad. Ze was best moe van twee dagen feest en drukte en heeft veel geslapen. Tussendoor gespeeld en gewandeld. 's Ochtends zijn we samen naar de creche gegaan, waar we getrakteerd hebben. Alle kinderen hebben gezongen en Julie kreeg een cadeau.

woensdag 11 juli 2007

Boek: De basis, het product en het gerecht in de Homarusbox



Titel: De basis, Het product en Het gerecht
Auteur(s): Filip Verheyden en fotograaf Tony Le Duc
Uitgeverij: Homarus
ISBN: 90 7769 585 0
Taal: NL
Gekocht bij: De kookboekwinkel, A'dam






De basis, het product en het gerecht, oftewel de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
Drie schitterende boekjes van culinair journalist Filp Verheyden en culinair fotograaf Tony le Duc. Met hun zwarte kaft met gouden letters en goud op snee alledrie samengepakt in de beperkt verkrijgbare Homarusbox lijkt het of je de bijbel voor je hebt liggen. In wezen is dat ook zo: een bijbel vol culinaire kennis. Deze drie boeken zijn de eerste uitgaven van de nieuwe uitgeverij Homarus, die bovengenoemde heren zijn gestart om in eigen beheer deze boeken (en hopelijk andere) uit te geven.
Het resultaat mag er wezen en zo mooi als het uiterlijk van het boek is, zo simpel is de binnenkant: op de linker pagina simpele tekst zonder opsmuk en op de rechterpagina paginavullend een enkele foto. Maar wat voor foto's! Het gros is op de lichtplaat gemaakt en dat geeft een simpel, maar schitterend opgemaakt resultaat. Je kan zien dat het de heren echt om de producten gaat en hierdoor spat de liefde ervoor van de pagina's: terug naar de essentie van het koken!

In de basis wordt stilgestaan bij kooktechnieken. Hoe kook je een artisjok, hoe maak je sabayon, wat is pocheren en hoe snijd je en julienne? Dit zijn natuurlijk maar enkele voorbeelden, want er staat nog veel meer in. Ook de moderne keuken komt aan bod in de vorm van vacuümkoken en o.a. een gelei van zeewater.

In het product worden alle mogelijke producten besproken. Er worden bereidingadviezen gegeven mede als tips over in welk seizoen de producten te kopen en waar op te letten bij de aanschaf. Begeleid door schitterende foto's komt de hele groothandel langs: van morille tot tuinboon en van kikkererwt tot lamsbout. Achterin nog een mooi overzicht van alle productgroepen met kleine foto's van de producten als geheel met eronder de paginanummers waar de producten beschreven staan. Dat kan, mocht je bijvoorbeeld niet weten hoe een pompoen er uit ziet, nogal handig zijn aangezien op pagina 136 een pompoensoep wordt getoond en niet een pompoen.

Het gerecht, tenslotte, is een klein kookboekje van een dikke 300 1/4 A4 pagina's. Er staan voor mij geen nieuwe dingen in, maar dat mag de pret zeker niet drukken. Een erg internationale verzameling van recepten variërend van Blinis met zure room en kaviaar tot erwtensoep. Ook veel Aziatische gerechten. Ziet er mooi uit, maar ik denk niet dat ik hier ooit uit ga koken. Dat zegt overigens niets want dat doe ik zelden uit kookboeken: ik gebruik ze meestal als bron van inspiratie.

Alledrie de boekjes zijn de moeite van het kopen waard en zeker in de vorm van de verzamelbox een must om te hebben. Ook leuk om cadeau te doen, trouwens.
Ik hoop dat ze bij Homarus doorvaren op deze koers, zodat ik mijn boekenkast kan vullen met nog meer culinaire bijbels!
Overigens heb ik deze set al begin december voor mijn verjaardag gekregen van mijn vrouw, maar toen was hij uitverkocht. Uiteindelijk kwam ze hem onlangs tegen in Amsterdam en kreeg ik hem alsnog... toch nog 1e druk!

dinsdag 10 juli 2007

Boek: Le Canard de Julie


Titel: Le Canard de Julie
Auteur(s): Julie Andrieu
Uitgeverij: Marabout
ISBN: 2-50104017-1
Taal: Fr
Gekocht bij: Een kookboekenwinkel, Nice, France
Website: http://www.julieandrieu.com/









De titel verklapt het al een beetje... in dit boek draait het om de eend.
Tijdens mijn laatste bezoek aan Frankrijk (als je een op-en-neer tochtje om wijn te kopen niet mee telt) kwam ik dit boek tegen en er ging een wereld voor me open. Wat een gaaf boek en wat is die Julie toch een leuke vrouw.
In Frankrijk is ze zeer bekend en heeft ze o.a. een televisieprogramma. Verder heeft ze een column in het blad van de Thalys. Naast dit boek heeft ze bijvoorbeeld ook boeken geschreven over culinair koken voor baby's en peuters. Daar is wel een markt voor in NL, lijkt me. Op mijn advies heeft een bevriende uitgever meteen contact opgenomen met haar uitgeverij om te kijken of de boeken in NL uit te geven waren. Helaas zijn ze er niet uitgekomen. Jammer, want ik geloof er echt in.
Maar goed, het boek. Een schitterend groot formaat en echt een mooi boek. Mooie fullcolour foto's en hele fijne recepten. Leuke fotoreportages van Julie op de markt, Julie in de keuken, Julie bij de boerin (haha, er zit een veertje in mijn haar!), etc.
De recepten varieren van klassiek tot hip en de bijhorende foto's nodigen zeker uit tot koken. Enkele recepten: Soep van morilles en eend in een uitgeholde gepofte aardappel, ravioli van foie gras met truffelcreme, vijgentaartjes met foie gras, pannacotta van foie gras en nog veel meer.

Kopen dit boek! Als de Franse taal een probleem is toch nog maar even wachten tot een uitgever is gevonden die hier geld in wil steken. Volgens mij een kwestie van tijd.

WWW: AH, koken met Chefkoks


Albert Heijn heeft onder de vlag van AH Excellent een nieuwe lijn uitgebracht: koken met chefkoks.
Hier hebben ze niet de minste koks voor gestrikt maar o.a. Jonnie Boer en Ron Blaauw!
Alle producten zijn op maat bij AH te koop en de recepten zien er goed en maakbaar uit. Bij Ron Blaauw, Lucas Rive en Sergio Herman staat er zelfs een filmpje op de site, waarin wordt getoond hoe e.e.a. klaar te maken. Leuk initiatief.
Als je hier een paar jaar geleden je naam aan had verbonden als Chef, was je met pek en veren het land uit geschopt. Raar eigenlijk... in Frankrijk is dit al jaren een normale gang van zaken. De Auchan en Carrefour ligt vol met pakjes boter, flessen olijfolie en zelfs magnetronmaaltijden met gezichten van bekende chefs er op.
Kortom: AH, leuk initiatief. Ik ga het zeker uitproberen.

R op Uit: Frambozen plukken bij Kwekerij Raspberry Maxx


Als er één bedrijf is dat niet te klagen heeft over aandacht de laatste tijd, dan is het Raspberry Maxx uit Meijel. Naast het feit dat hun dessertwedstrijd op diverse kookblogs heeft gestaan, heeft Jonnie Boer in de Delicious van juli 2007 een leuk stuk geschreven. Hij verteld dat hij zijn frambozen zelf verbouwt in de uiterwaarden van de Ijssel en dat die planten bij R.M. vandaan komen.
Lijkt me leuk om er eens te gaan kijken en wellicht wat spullen te kopen.. misschien zelfs wel wat planten. Ik ben al de hele maand op de frambozentour, daar is het echt de maand voor. Net voor de verjaardagstaart van mijn dochter een paar doosjes gebruikt om de vulling te maken. Heerlijk!
Op de site is trouwens te zien dat je er ook zelf kan plukken: 6,50 eur voor een kilo. Volgend jaar ben ik er bij!

maandag 9 juli 2007

Boek: Bones

Titel: Bones
Ondertitel: Recipes, History & Lore
Auteur(s): Jennifer McLagan
Uitgeverij: William Morrow
ISBN: 0-06-058537-4
Taal: ENG
Gekocht bij: Amazon, US
Website: http://www.jennifermclagan.com/


Blind gekocht bij Amazon omdat het onderwerp me wel aansprak. Het is op zich een leuk boek, maar in het uiterlijk mist het nog wel wat. Het is erg veel tekst en weinig foto's. De foto's die er in staan zijn niet bijzonder, de meesten zelfs een beetje onderbelicht, wat het geheel een nogal particuliere indruk geeft.
Maar goed... daar gaat het natuurlijk niet echt om, al wil het oog ook wat. Het gaat natuurlijk om de recepten! Die zijn op zich wel leuk. 'Bones' moet je vrij breed nemen en geldt ook voor visgraten. Naast basisrecepten voor bouillon ook een aantal leuke recepten. Enkele willekeurige voorbeelden: Wildzwijnbout in zoetzure saus, Konijn met cider en mosterdsaus, Rog met druivensaus, vissekopcurry.
Leuk voor de heb, maar geen aanrader.

Boek: In Search of Perfection



Titel: In Search of Perfection
Ondertitel: Reinventing Kitchen Classics
Auteur(s): Heston Blumenthal
Uitgeverij: Bloomsbury
ISBN: 0-7475-8409-5
Taal: ENG
Gekocht bij: American Bookstore, Den Haag
Website: www.thefatduck.co.uk





Gaaf boek van de god van de moleculaire keuken: Heston Blumenthal. Deze 3-sterrenkok heeft dit boek uigebracht als begeleiding van zijn BBC-serie: "In search of perfection", waarin hij op zoek gaat naar de perfecte bereidingswijze van een aantal 'Britse' keukenklassiekers, zoals Roast Chicken, Fish and Chips, Bangers and Mash, de o-zo Britse Pizza en zelfs Spaghetti Bolognese.
Blumenthal gaat op zoek naar de perfecte ingrediënten en de perfecte bereidingswijze. Bij Roast Chicken en Roast Potatoes bijvoorbeeld, test hij samen met een panel van deskundigen en geleerden een groot aantal aardappelsoorten, om uiteindelijk de perfecte aardappel voor Roast Potatoes te kiezen.
In het boek gaat hij nog dieper op de zaken in. Af en toe heeft het wat weg van Harold MacGee - Over eten en koken: het gaat in op scheikunde, geschiedenis, voedingsleer, opmaak, etc. Erg interessant om over te lezen. Een verschil is dat er in het laatstgenoemde boek geen recepten staan.
Bij de behandeling van Cook&Chemist schreef ik al dat dit onderwerp momenteel erg hot is. Het verschil tussen mensen als Blumenthal en Ferran Adrià van El Bulli aan de ene kant en de na-kokers aan de andere kant is de waarom-vraag... zij doen dit niet vanuit het volgen van trends, maar puur vanuit een jongensachtige nieuwsgierigheid en koppigheid. Die lol haal ik er in ieder geval uit.

In search of perfection is niet een boek voor iedereen. De weinige recepten die er in staan, zijn voor de meeste mensen niet de moeite waard om te koken. De Roast Chicken is bijvoorbeeld een paar dagen onderweg voor ze op het bord ligt. In de tussen tijd is er een koudwaterbad, een zoutoplossing en een aantal uren in de oven op lage temperatuur aan vooraf gegaan.
In de kast van een liefhebber/ verzamelaar mag dit boek niet ontbreken: een mooie combinatie van kookkunst en wetenschap.

Boek: The Kitchen Diaries

Titel: The Kitchen Diaries
Auteur(s): Nigel Slater
Uitgeverij: Fourth Estate, Londen
ISBN: 0-00-719947-1
Taal: ENG
Gekocht bij: American Bookstore, Den Haag
Website: www.nigelslater.com


Fantastisch boek van één van mijn helden: Nigel Slater. Quote uit zijn Bio: "Nigel Slater is not a celebrity chef - he just cooks what he likes to eat, and writes about it in the belief that someone else might like it too."

Slater heeft een jaar lang een dagboek bijgehouden van wat hij heeft gegeten en hier heeft hij verhalen en anekdotes bij geschreven. Dit alles zo goed en leuk geschreven en met zulke mooie foto's dat je er honger van krijgt. Het is niet zo dat Slater heeft vals gespeeld door alleen maar topgerechten te 'eten' elke dag. Ook de afhaalcurry en de witte bonen in tomatensaus worden beschreven.
Soms voor de lunch alleen wat brood en geitenkaas, een andere keer courgette uit de tuin met alleen olijfolie. Soms juist weer hele ingewikkelde gerechten. Zoals al eerder gezegd: de foto's zijn schitterend! Er hangt een soort lichte gloed overheen, wat de foto's tijdloos maakt.

Hier een PDF op de pagina van de uitgeverij met een aantal pagina's uit het boek.

KOPEN!

Boek: Cook & Chemist



Titel: Cook & Chemist
Ondertitel: Smakelijke experimenten uit de moleculaire keuken voor iedere kookliefhebber
Auteur(s): Eke Mariën & Jan Groenewold, onder redactie van Bas Husslage
Uitgeverij: Karakter Uitegeverij
ISBN: 978 90 6112 915 8
Taal: NL
Gekocht bij: Bol.com
Website: www.cookandchemist.com


De moleculaire keuken is sterk in opkomst en veel mensen proberen hier nu op in te haken. Het wachten is op een sateetje met pindasausschuim bij je plaatselijke eetcafé.
Hoewel het boek absoluut met kennis van zaken geschreven is (dat zie je), doet het me niets. Ik vind het geen mooi boek en het nodigt mij niet uit om aan het koken te gaan. De vormgeving had een stuk gelikter kunnen zijn en de recepten zijn aardig, maar spreken niet tot de verbeelding.
Heston Blumenthal heeft in zijn boek 'In Search of Perfection' volgens eigen zeggen perfecte versies gemaakt van populaire Britse gerechten zoals Fish and Chips en Roast Chicken. Misschien was dat voor de makers van dit boek een leuke insteek geweest: hun vakmanschap laten zien door nieuwe versies te maken van Hollands klassiekers, bijvoorbeeld boerenkoolschuim, zuurkoolmayonaise, rookworstijs, etc.

Liefhebbers van dit genre moeten 'Harold MacGee-Over eten & koken' eens kopen. Dat is een must-have.
Ik ben benieuwd wat je vindt van mijn site. Laat gerust een bericht achter!